Program koła plastycznego
dla klas
I-III szkoły podstawowej
Szkoła Podstawowa nr
45
w Gdyni
„ Powiedz mi, a zapomnę. Pokaż, a zapamiętam.
Pozwól działać, a zrozumiem i rozwinę skrzydła.”
Konfucjusz
SPIS TREŚCI:
I. Wstęp s.
4
II. Cele (główny i szczegółowe) s. 6
III. Procedury osiągania celów ( metody i formy
pracy) s. 7
IV. Treści programowe s .8
V. Oczekiwane efekty pracy ucznia s. 12
VI. Rozkład zajęć ( przykładowa tematyka na
każdą porę roku) s. 13
VII. Ewaluacja s.18
VIII.
Bibliografia s.19
W czasie mojej wieloletniej praktyki pedagogicznej
nabrałam przekonania, ze uczniowie najchętniej realizują się w trakcie
działalności plastycznej, która wyzwala możliwości twórcze. Dlatego z dużą
przyjemnością przyjęłam na siebie obowiązki opiekuna koła plastycznego.
Ta dziedzina działalności towarzyszy mi już od
pierwszych lat mojej pracy i moje zainteresowania nią nie słabną.
Obowiązkowe zajęcia z edukacji plastycznej nie
zawsze zaspokajają potrzeby dzieci, nieczęsto zadania te spełnia dom rodzinny.
Zdarza się, że rodzice zabraniają prac plastycznych swoim pociechom, bojąc
się nieporządku w domu. Potrzeby te
mogą być zaspokojone na dobrze prowadzonym kółku plastycznym.
Twórczość plastyczna pozwala uzewnętrzniać swoje
marzenia i pragnienia, rozwijać twórczą inicjatywę, pomysłowość i wiarę we
własne siły. Pobudza także rozwój umysłowy i emocjonalny, stwarzając możliwości
wielorakich doświadczeń. Jest ona także niezmiernie bogatym źródłem
satysfakcji. Uczy wytrwałości, odpowiedzialności i współpracy w zespole.
Dostrzegając powyższe wartości postanowiłam
opracować program koła plastycznego, który pozwoli uczniom tworzyć,
rozwijać swoje zainteresowania i zdolności, poznawać nowe techniki plastyczne
oraz ciekawie spędzać wolny czas.
Program koła plastycznego został opracowany w
oparciu o „Podstawę programową kształcenia ogólnego dla szkół
podstawowych i gimnazjów” (Dz.U. nr 51 z dnia 6 listopada 2003 r.) oraz o Program
Wychowawczy Szkoły.
Uczestnictwo w zajęciach koła plastycznego odbywa
się
na zasadzie dostępności. Każdy
kto chce realizować się
na
tego typu zajęciach ma do tego pełne prawo i błędem byłoby ograniczanie liczby
uczestników. W takich sytuacjach wskazane jest stworzenie dodatkowej grupy,
gdyż zbyt duża ilość osób nie pozwala na prawidłową realizację wytyczonych
celów. Kolejną ważną zasadą jest zasada dobrowolności, gdyż ucznia nie można zmusić do
uczestnictwa w zajęciach pozalekcyjnych, bo brak chęci z jego strony nie
przyniesie w pracy żądanych rezultatów.
Ważna
jest również zasada atrakcyjności. Tylko zajęcia atrakcyjne w treści i
sposobie prowadzenia mogą liczyć na względnie stałych uczestników.
Liczebność grupy nie powinna przekraczać30
osób.Optymalna częstotliwość spotkań to 2 zajęcia tygodniowo, po 45 minut.
Właściwą realizację programu wyznacza również baza materiałowa . Każdy
uczestnik odpowiednio wcześnie zapoznaje się z tematem i zestawem materiałów
potrzebnych na kolejne zajęcia. Ważnym elementem jest także zorganizowanie
specjalnej tablicy, na której eksponowane byłyby prace uczniów. Celowe jest
również stworzenie tablicy informacyjnej. Dzień, godzina i miejsce spotkania, ustalone
na początku semestru nie powinny ulegać zmianie.
Cel główny:
Dbałość o wszechstronny
rozwój osobowości ucznia poprzez działalność plastyczną.
Cele szczegółowe:
Uczeń potrafi:
1.
Rozwijać
postawę twórczą w toku działań plastycznych.
2.
Kształtować
kulturę estetyczną i wrażliwość na otaczający świat.
3.
Być
wrażliwym na piękno otaczającej nas przyrody.
4.
Rozwijać
wyobraźnię i ekspresji plastyczną.
5.
Nabywać
umiejętność współdziałania w grupie i organizowania sobie pracy.
6.
Zdobywać
twórcze dyspozycji poprzez poznawanie różnych technik plastycznych.
7.
Utrwalać
i wzbogacać poznane zagadnienia z zakresu plastyki.
8.
Wykorzystywać
w pracach plastycznych kontakty ze sztuką ( wystawy, muzea).
9.
Brać
udział w konkursach plastycznych.
10.Rozbudzać wiarę we własne siły,
wyzwalać optymizm.
11.Współdziałać ze środowiskiem
rodzinnym i społecznym.
13.Kulturalnie spędzać czas wolny.
I.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
Osiągnięcie
założonych celów wymaga zastosowania odpowiednich metod i form pracy.
Przy realizacji
programu koła plastycznego najbardziej zalecane jest łączenie czterech sposobów
nauczania- uczenia się: przyswajanie gotowych wiadomości, odkrywanie nowych
wiadomości przez rozwiązywanie problemów, przeżywanie oraz działanie dzieci
przez różnorodne formy. Tym drogom nauczania odpowiadają aktywizujące metody pracy.
Są to:
-
metody
poszukujące
-
metody
eksponujące
-
praktycznego
działania ( zabawy, spacery, wycieczki, wystawy, muzea itp. )
-
metody
podające.
Należy jednak
pamiętać, aby metody poszukujące, eksponujące i praktyczne miały przewagę nad
podającymi, ponieważ aktywność i działanie angażują sfery rozwojowe dziecka.
Przedstawiony
program przewiduje stosowanie zróżnicowanych form pracy uczniów na zajęciach:
-
indywidualną
-
zbiorową
-
grupową.
II.
TREŚCI PROGRAMOWE
1.Obserwacja i doświadczanie
a)
Wyróżnianie i nazywanie cech przedmiotów:
b)
Określanie położenia przedmiotów i osób względem siebie i obserwatora;
c)
Porównywanie dwóch i trzech przedmiotów ( mały, większy, największy);
d)
Wyróżnianie części postaci ludzkiej, zwierzęcej i roślin. Nazywanie ich
kształtu, proporcji, barw.
e)
Przedstawienie postaci ludzkiej i zwierzęcej w spoczynku i w ruchu;
f)
Przedstawienie przedmiotów, zjawisk atmosferycznych, budowli oraz zdarzeń
realnych i fantastycznych;
g)
Dostrzeganie rytmu w układzie przedmiotów, w otoczeniu, w obrazach;
h)
Symetria jednoosiowa i wieloosiowa na płaszczyźnie i w przestrzeni;
i)
Określanie układów przedmiotów i zjawisk występujących w otoczeniu (układy
zamknięte i otwarte);
j)
Poznawanie właściwości materiałów i narzędzi używanych w pracach plastycznych;
k)
Wyrażanie w pracach plastycznych przeżyć, obserwacji, nastrojów, wiedzy o
świecie, treści utworów literackich i muzycznych;
l)
Wprowadzenie nowych technik plastycznych.
2. Działalność plastyczna,
materiały i narzędzia.
Rodzaje działalności plastycznej:
V. OCZEKIWANE
EFEKTY PRACY UCZNIA
W wyniku realizacji
programu uczniowie potrafią:
-
wyrażać
środkami plastycznymi spostrzegane zjawiska,
-
stosować
różne techniki plastyczne,
-
plastycznie
przedstawiać opisy słowne i muzyczne,
-
rozpoznawać
barwy podstawowe i pochodne,
-
wykorzystywać
materiały przyrodnicze do tworzenia prac plastycznych,
-
rozpoznawać
elementy krajobrazu,
-
zaprojektować
i wykonać drobne upominki,
-
bezpiecznie
korzystać z prostych przyborów i narzędzi,
-
posługiwać
się plamą i kreską,
-
estetycznie
wykonać każdą pracę,
-
reprezentować
szkołę w konkursach,
-
podejmować
twórczy wysiłek,
-
posługiwać
się podstawowymi pojęciami związanymi z plastyką,
-
operować
niektórymi technikami malarskimi,
-
docenić
wartość oglądanych wystaw, odwiedzanych muzeów.
VI. ROZKŁAD ZAJĘĆ
Tematyka spotkań
dotyczy zwykle okazjonalnej uroczystości, realizowanych konkursów szkolnych
i pozaszkolnych, a także propozycji uczestników. Najczęściej
jednak związana jest z aktualną porą roku, dlatego przykładową tematykę zajęć
ujmę w cztery działy:
WIOSNĘ, LATO, JESIEŃ I ZIMĘ.
Poniższe, przykładowe, propozycje mogą być modyfikowane i
zmieniane w zależności od potrzeb
i propozycji dzieci.
JESIEŃ
ZIMA
Temat zajęć |
Treści programowe |
Technika plastyczna |
Środki
dydaktyczne |
„Zima
w górach” |
Malarstwo-
pojęcie dzieła,
rysunek, obraz. |
Collage,
gwasz, układanie z bandaży. |
Reprodukcja
obrazu J.Chełmońskiego, klej, farby, bandaż, pocztówki. |
„Domek
dla zwierząt” |
Poznanie
kształtów prostych,
łączenie i
tworzenie kompozycji. |
Malowanie
z lawowaniem,odbijanie gazą |
Ścinki
materiałów tekstylnych, papier kolorowy, plastelina, gaza. |
„Mikołaj” |
Swobodne
wyrażanie przeżyć
i emocji. |
Obrysowywanie
tekturowych kształtów, formowanie
z papieru. |
Kolorowy
blok techniczny,ołówek, klej, nożyczki. |
„Stroik
świąteczny” |
Wykonanie
form przestrzennych z uży- ciem
odpowiednich materiałów. |
Wycinanie,
malowanie, ozdabianie, łączenie z
materiałem przyrodniczym. |
Gałązki
świerku, papier ozdobny, nożyczki
nici. |
„Origami” |
Przedstawianie
postaci, zwierząt, zjawisk przyrodniczych. |
Praca
metodą origami. |
Kolorowe
kartki papieru. |
WIOSNA
Temat zajęć |
Treści programowe |
Technika plastyczna |
Środki dydaktyczne |
„Przygody
latawca” |
Komponowanie
kształ- tów
prostych na płaszczyźnie. |
Malowanie z lawowaniem, wycinanka, rysowanie świecą. |
Kartki,
farby, włóczka, pędzel. |
„Kwitnący
sad” |
Przedstawienie
barwną kompozycją sceny re- alnej związanej z przeżyciami dzieci. |
Wyklejanie
zwiniętej bibuły, malowanie farbami. |
Kolorowa
bibuła, klej, farby. |
„Idzie
wiosna” |
Doświadczanie
połączeń kolorystycznych trzech barw
zasadniczych. |
Malowanie
farbami. |
Farby
plakatowe. |
„Haft
ludowy” |
Rytm
jako powstawanie tych samych elementów. |
Wycinanka
z kolorowego papieru. |
Kolorowy
papier, nożyczki. |
„Stemple” |
Projektowanie
i
wykonywanie prostych form
użytkowych. |
Odbijanie
farby na wyciętym wzorze ziemniaka. |
Ziemniaki,
nożyk, farby plakatowe, kartki. |
LATO
Temat zajęć |
Treści programowe |
Technika plastyczna |
Środki
dydaktyczne |
„Burza
nad miastem” |
Przedstawienie
sytuacji realnych
z uwzględnieniem ich
kształtu i barwy. |
Malowanie farbą i tuszem. |
Farby
plakatowe, tusz. |
„Zachód
słońca” |
Wyrażanie
nastroju za pomocą temperatury barw. |
Swobodna
ekspresja z zastosowaniem barw ciepłych. |
Kredki
świecowe, kartki z bloku. |
„Mieszkańcy
zielonej łąki” |
Wzbogacanie
doświad- czeń
dziecka w uzyski- waniu
nowych wartości poprzez
łączenie różnych materiałów. |
Malowanie
plasteliną, naklejanie
gotowych elementów. |
Plastelina,
kolorowy papier,
klej, nożyczki. |
„Bukiet
kwiatów” |
Tworzenie
płaskich form |
Wydzieranka. |
Wycinanki,
klej, nożyczki. |
„Biedronka” |
Poszukiwanie
nowych możliwości
wyrazowych materiałów
i tworzyw. |
Malowanie
kamienia. |
Kamień,
farby plakatowe, lakier
bezbarwny. |
VII. EWALUACJA
Realizacja programu daje
nauczycielowi możliwość dokonywania systematycznej ewaluacji.
Do jej przeprowadzenia można
posłużyć się:
-
opinią
uczestników koła plastycznego w postaci ankiety badającej stopień zadowolenia z
przeprowadzonych zajęć,
-
analizą
osiągnięć dzieci,
-
opinią
rodziców związaną z uczestnictwem ich dziecka w zajęciach plastycznych,
-
dyskusją
w grupie nad powodzeniem zajęć.
Ewaluacja powinna być dla
nauczyciela podstawą
do samooceny swojej pracy, do
refleksji nad własnymi kompetencjami, do przemyśleń nad możliwością
udoskonalenia zajęć.
Prace plastyczne dzieci to kopalnia wiedzy o ich rozwoju,
myślach i uczuciach. Należy zrobić wszystko
aby uczniowie potrafili otworzyć
się, aby ich rozwój artystyczny był mądrze stymulowany.
Wierzę, że opracowany przeze mnie program spełni te
oczekiwania.
VIII.
BIBLIOGRAFIA
1.Citkowski W.-Jak kreować
programy edukacyjne”,
Glob, Studium Kształcenia
Ustawicznego,
Olsztyn 2000.
2. Gloton R., Clero C.- Twórcza
aktywność dziecka,
WSiP, Warszawa 1985.
3. Lewicka J.-100 technik
plastycznych,
Nasza Księgarnia, Warszawa 1967.
4. Lewicka J., Czajkowski S.-Zajęcia
plastyczne
z dziećmi klas początkowych,
Nasza Księgarnia, Warszawa 1971.
5. Nimschowski J.- Dziecinnie
proste origami,
Warszawa
2000.
6.
Popek
S.- Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych, WsiP, Warszawa 1984.
7.
Program
Zintegrowanej Edukacji w klasach I-III
„Moja Szkoła”, MAC Kielce 1999.